Kong 妈妈讲故事 [Part 18]

Part 18 ก้องกับอาหาร
พูดถึงเรื่องอาหาร ก้องเป็นผู้ชายที่ชอบทำอาหารและทำอร่อยด้วย อาจจะเป็นเพราะรู้จักกินของอร่อย เนื่องจากมีแม่เป็นคนช่างกิน ในที่นี้คือ เป็นคนที่ชอบหาของกินอร่อยๆ เสมอ
เมื่อก่อนคุณตาของก้องต้องพาครอบครัวออกไปทานข้าวนอกบ้านกันทุกเย็นวันอาทิตย์ ส่วนใหญ่จะไปทานอาหารจีนกับอาหารฝรั่ง แม่ก็ติดจากคุณตานั่นแหล่ะ
นึกถึงครั้งหนึ่ง คุณตาพาไปกินอาหารจีนที่ร้านมังกรทอง ปากซอยนานาใต้ เวลากลางวันมีขนมจีบซาลาเปาบริการ ก้องก็บอกแม่ว่าอยากกินไอ้ก้อนกลมๆ ขาวๆ เหนียวๆ ตอนนั้นก้องอายุประมาณ 3-4 ขวบ แม่ก็นึกไม่ออกว่าไอ้ก้อนที่ว่าเนี้ยมันคืออะไร ก็ลองเดาว่าข้าวเหนียว ร้านอาหารจีนมันจะมีข้าวเหนียวได้อย่างไร ก้องก็ทำท่าโมโหว่าแม่ไม่รู้เรื่อง พูดย้ำเรื่องกลมๆ ขาวๆ เหนียวๆ จนคนนั่งโต๊ะข้างๆ หัวเราะกันใหญ่ จนมาเอะใจ อ๋อ ซาลาเปานั่นเอง จีงจบปัญหา
ยังมีคำที่ก้องพูดแปลก    ๆ อีกคำที่จำได้คือ ห้องนกแขก ไอ้เราก็งงกันใหญ่ว่าก้องหมายถึงอะไร อ๋อ ห้องรับแขกนั่นเอง (อีกแล้ว)
มาต่อเรื่องไปทานอาหารนอกบ้านกับคุณตา เราไม่ได้ไปกินอาหารไทย เพราะพวกเรากินเผ็ดไม่ได้เลย พี่น้องทุกคนของแม่ลิ้นแตะความเผ็ดเมื่อไหร่ก็ต้องเลิกกินเลย พวกน้ำพริกต่างๆ ปลาร้า ปูเค็ม พวกแม่ไม่แตะ เลยทำให้ก้องไม่รู้จักอาหารไทยเท่าไหร่
วันหนึ่งก้องมาเล่าให้ฟังเรื่องกินข้าวที่กองถ่ายหนัง เล่าอย่างดีใจว่า เดี๋ยวนี้ผมรู้จักอาหารไทยได้หลายอย่างแล้วนะ ที่กองถ่ายเขาทำให้ทุกคนกินแถมยังต่อว่าแม่หน่อยๆ ว่าแม่ไม่เคยให้กินอาหารพวกนี้เลย “อ้าว  แล้วจะให้ทำยังไงละจ๊ะ”

 พี่ก้องอุ้มน้องเก็นที่เมืองโบราณบางปู

ลืมเล่าเรื่องทำเค้กขาย แม่เคยไปเรียนทำขนมเค้กกับคุณหญิงเล็ก (ร้านกัลปพฤกษ์ เมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว) พอกลับมาลองทำทุกคนก็บอกว่าอร่อย เลยนึกสนุกทำขายอยู่ 2 ปี ฝากขายบ้าง มีคนสั่งบ้าง แต่มันไม่ไหวเพราะเช้ามืดต้องขับรถไปส่งก้องที่คริสเตียน บ้านเราอยู่สุขุมวิท 101/1 ออกจากบ้านตีห้ากว่าๆ บางวันหน้าหนาว หมอกลงเต็ม บางทีขับรถมองแทบไม่เห็นทาง แต่ทุกครั้งก็แฝงความสนุกไว้ด้วย ทำเหมือนอยู่เมืองนอก
แล้วเราจะแวะกินโจ๊กที่ซอยศาลาแดงกันก่อน ส่งก้องเสร็จก็ต้องรีบไปทำงานที่ถนนเพลินจิตต่อ
ก้องและน้องถูกเลี้ยงมาให้มีความคิดอิสระเป็นของตนเอง พ่อแม่เป็นเพียงคนแนะนำ เช่น วันหนึ่งขณะขับรถไปไหนด้วยกันสักแห่ง เราก็คุยกันเรื่องวิธีการดำเนินชีวิต ซึ่งพ่อแม่มีความเห็นไม่เหมือนกัน ดังนั้นแม่ก้บอกว่า เอาอย่างนี้ วิธีของพ่อเป็นอย่างนี้ วิธีของแม่เป็นอย่างนี้ คิดเอาเองเลือกเอาเอง จะใช้วิธีไหน ถ้ารู้จักเลือกเอาวิธีที่ตัวเองคิดว่าดีแล้วนำไปปฏิบัติ ถ้าได้ดีก็แสดงว่า ฉลาด ก็เป็นบุญของตัว แต่ถ้าล้มเหลวก็ตัวเองนั่นแหล่ะ โง่เอง

第18 集：Kong 和美食

谈起美食，大家都知道 Kong 是一个很喜欢做菜的人，而且还能做得很好吃。妈妈觉得，这应该得益于 Kong 小得时候，妈妈常带着他到处寻觅美食的原因。

记 得 Kong 小时候，外公每个周日的晚上，都会带他们出去吃饭，而中国菜和西餐是他们最经常选择的菜式。大概是在 Kong 3-4岁的时候，外公带他们去“金龙中国餐饭店”，这里白天有小笼包。Kong 很想要吃小笼包，可是他不知道该怎么说“小笼包”这个词，于是他就给妈妈边 比划边说：“我想要吃……那个那个圆圆的……白白的……那一块又粘又白的，妈妈知道吗？我想要吃那个白白的……圆形的。”妈妈听了半天，也还是没有弄明白 Kong 想要吃的是什么。Kong 就很努力地不断比划，不断解释，可妈妈就是不明白，最后把 Kong 气得只好放弃地不再比划、不再说了。周围的人看到 Kong 的这番可爱劲，都不禁地笑起来。当在吃饭过程中，终于看到旁边有人在吃小笼包时，妈妈才想起刚才 Kong 比划的什么。

在家里，因为妈妈不喜欢吃辣，所以不常吃泰餐。Kong 也因为对泰餐缺乏了解而不感兴趣。可是长大后的 Kong 有一天高兴地跑回家对妈妈说：“在拍戏现场，我吃了泰国餐，您知道吗？现在我吃过泰国餐后，觉得这些东西太好吃了，真为没有早点吃到这么好吃的东西而后悔呀！”